Wieczór Trzech Króli
reżyseria Gennady Trostyanetskiy
(Twelfth Night or What You Will)
William Szekspir, przekład – Stanisław Barańczak, reżyseria - Gennady Trostyanetskiy, scenografia –Viacheslav Okunev, reżyser ruchu – Vladimir Goncharov, muzyka – Janusz Frączek, dramaturg – Leszek Engelking, asystent reżysera – Antoni Rot, konsultacje językowe i tłumaczenie symultaniczne podczas prób – Jolanta Jakubowska
Szekspir ma tylko jedną twarz. Jest genialnym artystą, to znaczy, że potrafi w wybranym przez siebie medium w niepowtarzalny sposób wyrazić prawdy dotyczące naszego ludzkiego doświadczenia: wybrał słowo i operował nim mistrzowsko w każdej swojej wypowiedzi. Był mistrzem dwu rzemiosł: poetyckiego i dramatycznego. Jego geniusz połączył je w jedno i stworzył arcydzieła. (Marta Gibińska)
"Wieczór Trzech Króli" jest opowieścią o miłości, która – jak zawsze – przychodzi nagle, trwa mimo przeciwności, nie dba o nic. Zakochani wyruszają tu na łowy, ale i sami – nieszczęśliwie ugodzeni strzałą Amora – czują się jak "ścigani przez ogary żądz". Uczucie nazywa się tu zarazą, przed którą trudno o ratunek. Miłość jest w tej sztuce również spełnieniem pewnej (dworskiej przede wszystkim) konwencji, a ponadto niebezpieczną, dwuznaczną grą. Niedookreśloną postać Violi – dziewczyno-chłopca – krytycy porównywali choćby z tajemniczym bohaterem większości Szekspirowskich sonetów: młodzieńcem o nieodpartym wdzięku. Co więcej: przebieranka jest w tej komedii podwójna, co przypominał Jan Kott w swych szkicach o Szekspirze współczesnym: "Dziewczyna przebiera się za chłopca, przedtem jednak chłopiec przebrał się za dziewczynę. Na scenie elżbietańskiej role kobiece grane były przez chłopców". Ileż dwuznacznej potencji kryła ta maskarada...
„Wieczór Trzech Króli" jest jedną z częściej grywanych komedii Szekspira – po raz pierwszy najprawdopodobniej wystawiona została w Święto Trzech Króliw 1602 roku przez grupę teatralną wielkiego stradfordczyka.
Komedia posiada w Anglii bogatą tradycję aktorską. W Polsce do historii przeszła genialna kreacja Heleny Modrzejewskiej, która grała Violę (także po angielsku w USA).
Sztuka wygrywa motywy znane od dawna w literaturze, wykorzystywane także przez samego Szekspira – w „Komedii omyłek" w „Dwóch szlachcicach z Werony", w „Jak wam się podoba". Oryginalny tytuł sztuki „Twelfth Night or What You Will" (Dwunasta noc, albo co zechcecie) to dwunasta noc po Bożym Narodzeniu, więc właśnie ów Wieczór Trzech Króli, zamykający okres świątecznych zabaw, tańców, wesołych szaleństw , w którym wydarzyć mogło się wszystko.
(Opracowano na podstawie: „William Szekspir. Dzieła", Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987. Ponadto wykorzystano fragmenty artykułu ze strony http://www.polskieradio.pl/8/433/Artykul/292789,W-wieczo Trzech-Kroli-gubia-sie-zakochani)
OBSADA:
- BŁAZEN – Waldemar Cudzik
- ORSINO – Maciej Półtorak
- VALENTINO – Agata Ochota-Hutyra
- VIOLA – Sylwia Karczmarczyk
- KAPITAN, FABIAN – Antoni Rot
- SIR TOBY CZKAWKA – Bartosz Kopeć
- MARIA – Iwona Chołuj
- SIR ANDRZEJ CHUDOGĘBA – Sebastian Banaszczyk
- OLIVIA – Sylwia Oksiuta
- MALVOLIO – Adam Hutyra
- SEBASTIAN – Robert Rutkowski
- ANTONIO/ KAPITAN II – Michał Kula
- ZAKONNICA – Ewa Agopsowicz
- OFICER/STRAŻNIK – Mariusz Korek
- KSIĄDZ – Andrzej Iwiński
- PAW – Iwona Milerska
- METAMORFOZY – Agnieszka Łopacka, Ewa Agopsowicz
- instrumenty perkusyjne – Grzegorz Rurański
Galeria foto: Piotr Dłubak
