Patrz, słońce zachodzi
reżyseria Bronisława Nowicka
Sibylle Berg , przekład – Karolina Bikont, reżyseria – Bronisława Nowicka, scenografia – Stanisław Kulczyk, reżyser światła- Adam Lenart
Żadna postać w „Patrz, słońce zachodzi" nie kłamie. W dramacie Berg podobnie jak w filmie dokumentalnym najważniejszy jest człowiek i to, co on myśli [już wie] o sobie. Jego historia. Jego samoświadomość. Zdarzenia na scenie - jak w życiu - są chaotyczne- czynności przynależą do nurtu egzystencji: jemy, myjemy się, śpimy, pracujemy, przez nasze ręce przechodzą dziennie setki przedmiotów, najczęściej banalnych, popychających życie krok do przodu. To pozorne NIC stanowi obszar mojej fascynacji.
Tekst „Patrz, słońce zachodzi" nie zawiera dialogów, to ciąg naprzemiennych monologów. Postaci nie wchodzą ze sobą w interakcje. Brak didaskaliów: miejsca, zdarzenia, działania – nie są sugerowane przez autorkę. Fabuła epizodyczna. Taki tekst pozornie stwarza nieograniczone możliwości, a nieograniczone możliwości – to brzmi groźnie. Tekst trzeba badać. Małymi krokami. Dać sobie prawo nie wiedzieć wszystkiego od razu. Poznać postaci, oswoić je. Odkryć kim są, jakie są, co robią.
(Bronisława Nowicka, reżyser spektaklu).
Polska prapremiera odbyła się w częstochowskim Teatrze 21.02.2009r.
Spektakl tylko dla widzów dorosłych
Obsada:
- Iwona Chołuj
- Sylwia Karczmarczyk
- Sylwia Oksiuta
- Cecylia Putro (gościnnie)
- Sebastian Banaszczyk
- Andrzej Iwiński
- Bartosz Kopeć
- Maciej Półtorak
- Antoni Rot